سر سوزن انسولین

تعداد افراد مبتلا به بیماری قندی و دیابت در سر تا سر جهان رو به افزایش است. بیماران دیابتی برای کاهش قند خون خود، باید انسولین تزریق کنند؛ اما برای برخی از افراد این موضوع نگران کننده است. اگر در مورد نحوه تزریق و انواع سر سوزن انسولین اطلاعات کسب کنند، تزریق انسولین برای آن ها آسان می شود. با ما همراه باشید تا با نکات بسیار مهمی در مورد سر سوزن های انسولین آشنا شوید.

انسولین دارای سه قسمت است که یکی از قسمت های آن سر سوزن می باشد. سر سوزن انسولین در قسمت بالای سرنگ قرار دارد. سر سوزن دارای دو قسمت پلاستیکی و فلزی می باشد که بخش پلاستیکی آن به سرنگ وصل می شود. در بخش فلزی آن سوزن های بسیار ریزی وجود دارند، که مواد موجود در سرنگ را به بدن تزریق می کنند. پر کاربرد ترین سر سوزن انسولین، مدل کوتاه و نازک آن می باشد که با یک لایه نازک سیلیکونی پوشانده شده است تا به راحتی از روی پوست فرد عبور کرده و درد کشیدن را کاهش دهد. سر سوزن انسولین فقط برای یک بار مصرف طراحی شده است. برای تزریق، سر سوزن باید همیشه مستقیم با زاویه 90 درجه به پوست وارد شود تا ریزش انسولین به حداقل برسد.

در تزریق انسولین، سر سوزن باید به لایه چربی بین پوست و ماهیچه برسد. سر سوزن ها با ارزیابی طول و ضخامت، اندازه گیری می شوند. به طور کلی پزشکان استفاده از سوزن هایی با طول 4 میلی متر تا 8 میلی متر را توصیه می کنند. هیچ دلیلی برای استفاده از سوزن بیش تر از 8 میلی متر وجود ندارد.  سر سوزن هایی که بلند هستند، بدن را بیش از حد عمیق سوراخ می کنند و درد و دلهره را در فرد به وجود می آورند.

اندازه سر سوزن انسولین

اگر سر سوزن مورد استفاده شما طولانی باشد، تزریق انسولین برایتان پر از استرس می شود. پس حتما با مشورت پزشک سر سوزن خود را با طول کم تر تهیه کنید. در گذشته بیشتر مردم گمان می کردند که اندازه سر سوزن انسولین باید متناسب با وزن فرد تنظیم شود؛ به این معنی که افراد چاق به سوزن های طولانی تری نیاز دارند. در طی انجام آزمایش های مختلف، محققان به این نتیجه رسیدند که وزن بدن به طور کلی عاملی بر اثربخشی اندازه سوزن نیست . هم چنین متوجه شدند که سر سوزن 4 میلی متری تقریبا در تمام افراد مبتلا به دیابت موثر است. شما می توانید اندازه های مختلف سوزن را امتحان کنید تا زمانی که به بهترین گزینه مد نظر خود برسید.

انواع سر سوزن

در انواع متفاوت سرنگ های انسولین، نوعی از آن وجود دارد که قسمت سرنگ از سر سوزن جدا است. این نوع از سر سوزن ها کم تر مورد استفاده قرار می گیرند. زیرا هنگام تزریق، مقداری از مواد وارد شده به بدن در داخل سر سوزن باقی می ماند و تمام مواد از سرنگ خارج نمی شود. به همین دلیل اگر می خواهید انسولین را با دوز دقیق تزریق کنید، استفاده از سرنگ هایی که سر سوزن آن ها جدا است پیشنهاد نمی شود.

در نوع دوم، هنگامی که فرد مواد انسولین را به بدن تزریق می کند، همه مواد درون سرنگ وارد بدن می شود. این نوع از انسولین ها قسمت سر سوزن به سرنگ متصل می باشد. سر سوزن های متصل به سرنگ برای تزریق انسولین، بسیار مناسب و دقیق هستند و هنگام تزریق درد بسیار کمی به همراه دارند.

در نوع دیگری از سر سوزن های انسولین، احتمال این که سوزن به بیرون پرتاب شود، تقریبا صفر است زیرا این سر سوزن ها به بدنه خود مانند یک پیچ، کاملا بسته و قفل می باشند. به این نوع از انسولین ها مدل پیچی (لوئر لاک) می گویند. در سرنگ با سر سوزن مدل پیچی، احتمال شکستن سوزن وجود ندارد. در ادامه سر سوزن های دیگری هم وجود دارند که با نام خودکار استاندارد و خودکار ایمنی نامیده می شوند. سر سوزن های مدل استاندارد دارای یک پوشش بیرونی و یک پوشش داخلی هستند. توجه داشته باشید که این پوشش ها قبل از تزریق انسولین باید برداشته شوند.

بسیاری از افراد به دلیل نداشتن اطلاعات کافی، در هنگام تزریق، پوشش ها را بر نمی دارند و همین امر باعث می شود که قند خون افزایش یابد و حتی ممکن است فرد در بیمارستان بستری شود. در مدل خودکار ایمنی نیز، پوشش داخلی و خارجی وجود دارد که تنها پوشش خارجی برداشته می شود. در این مدل هنگام تزریق انسولین به بدن، پوشش داخلی کمی به عقب می رود و سوزن معلوم می شود. کسانی که نگران آسیب رسیدن به پوست خود هنگام تزریق هستند، این مدل از سر سوزن مناسب آن ها می باشد؛ زیرا در آن پوشش داخلی برداشته نمی شود و از ضربه زدن به پوست جلوگیری می کند.

عوارض

با توجه به این که سر سوزن ها یک بار مصرف هستند، برخی از افراد دیابتی برای تزریق انسولین، سر سوزن های خود را تغییر نمی دهند و بار ها از همان سر سوزن استفاده می کنند. این روش خطرناک است و دارای عوارض جبران نا پذیری می باشد. افرادی که از سر سوزن انسولین خود به طور مکرر استفاده می کنند و آن را تعویض نمی کنند، ممکن است دچار عوارض های زیر شوند.

• باعث ایجاد میکروب و باکتری بر روی سر سوزن انسولین می شود. با انجام آزمایشات گوناگون متوجه شدند که پس از هر بار استفاده مجدد از سر سوزن رشد میکروب و باکتری افزایش می یابد.

• استفاده مکرر از سر سوزن باعث ایجاد درد در محل تزریق می شود. زیرا سر سوزن تیز بودن خود را از دست می دهد. اگر بعد از تزریق، بیرون کشیدن سوزن همراه با درد باشد، احتمالا سر سوزن شما کند شده است.
• اگر سر سوزن را چند بار برای تزریق استفاده کنید، امکان دارد به سوزن آسیب وارد شود و باعث مسدود شدن سوزن شود.
• تحت هیچ شرایطی از سر سوزن به صورت مشترک استفاده نکنید؛ ممکن است یک بیماری خطرناک و جدی را به هم منتقل کنید.
• احتمال به وجود آمدن عفونت و آبسه
• ریسک لیپو هایپر تروفی
• ممکن است سر سوزن شکسته شود و به تکه های ریز تبدیل شود.

برخی از افراد گمان می کنند هر چه عدد سر سوزن انسولین بزرگ تر باشد، سوزن هم ضخیم تر است؛ در صورتی که این طور نیست. هر چه عدد سر سوزن بزرگ تر باشد، سوزن نازک تر است. نکته مهم این است که بعد از اتمام تزریق حتما سرنگ انسولین را در پلاستیک جدا و محکمی قرار دهید. به هیچ وجه سرنگ خود را در پلاستیک زباله های معمولی قرار ندهید.

امیدواریم مطالب مفیدی را برای شما ارائه داده باشیم. از همراهی شما سپاس گزاریم.